Kultywując tradycję lat ubiegłych i fakt, że nasi uczniowie bardzo lubią tą językową rywalizację, tuż przed świętami odbył się konkurs pięknej mowy: Łamacze językowe. Zaproszenie do słownej zabawy, w której trudne wierszyki łamią języki, otrzymali uczniowie klas drugich i trzecich w ramach obchodów Dnia Języka Ojczystego. Tymczasem sam konkurs odbył się równe 30 dni później. Komisja Konkursowa, w składzie: p. Joanna Gajos, p. Anna Iwaniak, p. Agnieszka Wiak, z uwagą przysłuchiwała się wszystkim wystąpieniom, a jednak wybór laureatów wcale nie był łatwy. Bardzo dziękujemy uczestnikom rywalizacji za poświęcony czas na przygotowania, za podjęcie wyzwania, Komisji Konkursowej dziękujemy za wyłonienie Pogromców Łamaczy i wyróżnionych.
Mistrzem Pięknej Mowy w klasach II została Alicja Kwiatosz, w klasach III Alicja Sowa - wielkie gratulacje!

Wyróżnieni zostali:
Jarosław Jargiełło
Aleksander Dmowski
Natalia Beda
Julia Stanek
Aleksander Domaradzki.

Wszystkim serdecznie dziękujemy za zaangażowanie, gratulujemy umiejętności i sukcesu.

Pamiątkowe dyplomy, nagrody i podziękowania zostały wręczone tuż po świętach. Za ich ufundowanie serdecznie dziękujemy Radzie Rodziców.

Tymczasem sami się przekonajcie, czy przed rywalizującymi uczniami klas drugich i trzecich, było łatwe zadanie?

Łamacze językowe, czyli trudne wierszyki łamiące języki:

Małgorzata Strzałkowska „Typ spod Sopotu”

W połowie lata, w pewną sobotę,
typ spod Sopotu kupił kapotę,
lecz miał z kapotą niemały kłopot,
bo mu kapota wpadała w łopot.
Klap! klap! kapota klapie na typie,
typ spod kapoty na klapy łypie,
klapie klapami typa kapota,
z łopotem typem kapota miota.
Wtem tupnął na mnie typ spod Sopotu:
- Dość mam łypania, klap i łopotu
Kto dziś kupuje ten typ kapoty?!
I po co pisać takie głupoty…

Małgorzata Strzałkowska „Szczeniak”

W gąszczu szczawiu we Wrzeszczu
klaszczą kleszcze na deszczu,
szczeka szczeniak w Szczuczynie,
szepcze szczygieł w szczelinie,
piszczy pszczoła pod Pszczyną,
świszcze świerszcz pod leszczyną,
a trzy pliszki i liszka taszczą płaszcze w Szypliszkach.



Małgorzata Strzałkowska „Jamnik”

W grząskich trzcinach i szuwarach
kroczy jamnik w szarawarach,
szarpie kłącza oczeretu i przytracza do beretu,
ważkom pęki skrzypu wręcza,
traszkom suchych trzcin naręcza,
a gdy zmierzchać się zaczyna
z jaszczurkami sprzeczkę wszczyna,
po czym znika w oczerecie w szarawarach i berecie....

Małgorzata Strzałkowska „Grzeczna dama”

Grzecznej damie, tuż nad uchem,
brzuchomówca brzęczał brzuchem
– brzdęk, brzdęk! brzdąkał na gitarze,
niczym dżezmen grał na tarze,
bzyczał jak na wiolonczeli
i brzmiał niczym trzódka trzmieli,
skrzypiał wdzięcznie jak skrzypeczki
i podzwaniał jak dzwoneczki.
Grzeczna dama oburzona,
rzekła strasznie obrażona:
- Uhu-huhu! Uhu-huhu!
Ależ panu burczy w brzuchu!

Małgorzata Strzałkowska „Kocury”

Rudy kocur w kolorowym garniturku
gra na trąbie serenadę na podwórku,
serenadę gra na trąbie,
rabarbarem drewno rąbie,
rekinami dyrygując w rybim chórku.
Bury kocur w okularach i turbanie
turla perły po królewskiej porcelanie,
na organkach ćwiczy chorał,
zagłuszając cały morał,
a więc wierszyk bez morału pozostanie.

Ludwik Jerzy Kern „Żuczek”

Chociaż żuczek rzecz malutka
mnie urzeka życie żuczka.
Czy w Przysuszy, czy też w Pszczynie
życie żuczka rześko płynie.
Byczo mu jest i przytulnie
w przedwiosenny czas szczególnie.
Szepcze w żytku i pszeniczce
śliczne rzeczy swej księżniczce.
Staszcza jej na przykład z dali
maku wór na sznur korali.
Albo rzuca gestem szczodrym
pod jej nóżki chabrem modrym.
-Żuczku, żuczku, czy chcesz za to być ewentualnie tatą.
Z tego wielka jest nauczka
choć sam żuczek rzecz malutka...

Elżbieta Korzeniowska
Agnieszka Kanar